استقبال رسانههای ضدایرانی از موضعگیری جدید ظریف
تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۱۶۳۳۹
یادداشت اخیر وزیر پیشین امور خارجه با استقبال ویژه رسانههای ضدایرانی همراه بود.
به گزارش مشرق، یادداشت اخیر «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه سابق با استقبال ویژه رسانه های ضدایرانی همراه بود. در همین رابطه بی بی سی فارسی در مطلبی نوشت: «محمدجواد ظریف، وزیر خارجه سابق ایران در یادداشتی در اینستاگرام نوشته است: «برای پیشگیری از ترکمانچایها باید "انتخاب کنیم" که آرزوهایمان را در چارچوب امکانات دنبال کنیم».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رسانه تروریستی «اینترنشنال» نیز با ذوق زدگی به بازنشر یادداشت اینستاگرامی ظریف پرداخت.
در سوی مقابل، یادداشت اخیر ظریف با واکنش منفی فعالین رسانه ای مواجه شد. ظریف در یادداشت مذکور از قرارداد ننگین ترکمنچای تمجید کرده است. این در حالی است که وی ۸ بهمن ۱۳۹۷ در مجلس، با تاکید بر اینکه قرارداد ترکمنچای نقطه مقابل افتخارات ملی است، تاکید کرده بود گفت:«چرا افتخارات ملی را ترکمانچای مینامید؟ چرا بدعهدی رژیم جنایتکار آمریکا را به اسم جمهوری اسلامی تمام میکنیم و افتخار کشور را ترکمانچای مینامیم؟ از دولتی که به اصول بینالملل پایبند نیست چه توقعی داریم؟... این ترامپ است که باید به برجام، ترکمانچای بگوید، نه شما".»
واقعیت این است که آقای ظریف و همفکران وی به عزت در دیپلماسی و سیاست خارجی مقتدرانه اعتقاد ندارند. به همین خاطر بود که وی در سالهای گذشته در کسوت وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در اظهارنظری تأمل برانگیز و البته تأسف برانگیز گفته بود: «آیا فکر کردید آمریکا که می تواند با یک بمب تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می ترسد؟ آیا واقعا به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی آید؟»
این اظهارنظر تحقیرآمیز دقیقا آن روی سکه اظهارنظر جدید ظریف است و هردوی اینها از رویکرد «ما نمی توانیم» نشأت میگیرد. بزرگنمایی دشمن و خودتحقیری، از مولفه های دیپلماسی التماسی است که متاسفانه آقای ظریف و همفکران وی در حدفاصل سالهای ۹۲ تا ۱۴۰۰ به ترویج آن پرداخته و همچنان این رویکرد را ادامه می دهند.
پروژه مشترک رسانه کاخ سفید و جریان غربگرا برای پاشیدن بذر ناامیدی
«صدای آمریکا» رسانه فارسی زبان کاخ سفید در مطلبی با تمجید از گزارش روزنامه هم میهن- به مدیرمسئولی کرباسچی- نوشت:«روزنامه «هممیهن» در واکنش به سخنان رهبر جمهوری اسلامی در مورد «امید آفرینی» و «پرهیز از ناامیدی» نوشت که میانگین امید در جامعه بیش از اینکه تحت تاثیر «عوامل فردی و تبلیغی» باشد، از «عوامل عینی و ملموس» تبعیت میکند. نویسنده این روزنامه تاکید کرده که مردم ایران زود امیدوار میشوند و زود ناامید نمیشوند. در نگاه نویسنده پس از خرداد ۱۴۰۰ یک امیدواری از یکدست شدن ساختار حکومتی ایجاد شد که منجر به ناامیدی شد. در توضیح دلیل این اتفاق آمده است که در دولت رئیسی با وجود «شل شدن کمربند تحریمها» اکثر شاخصهای مورد نظر مردم «نهتنها به سوی بهبودی حرکت نکرد که دچار پسرفت هم شد.» در این مطلب تاکید شده با رسانه و تبلیغات نمیتوان کسی را امیدوار کرد و وضعیت ارز، برنج، خودرو و مسکن عینیت اجتماعی است که تعیینکننده رشد یا کاهش امید در جامعه است.»
جریان غربگرا در سالهای اخیر در حدفاصل سالهای ۹۲ تا ۱۴۰۰ قوه مجریه را با تمام امکانات در اختیار داشت. این طیف در این مقطع ۸ ساله بجای آنکه بر رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی متمرکز شود، از یکسو به نساختن مسکن برای مردم افتخار کرده و از سوی دیگر همه امور کشور و حتی آب خوردن مردم را به نقاط خیالی گره زد.
به عنوان نمونه این طیف قصور و تقصیرهای خود و به عبارتی بی عملی و ناتوانی خود در واکسیناسیون کرونا را به احیای برجام و پیوستن به FATF گره زد. این در حالی است که در دولت سیزدهم، بدون برجام و اف ای تی اف، توانستیم کرونا را شکست داده و رکوردهای افتخارآمیزی در این خصوص ثبت کنیم.
در حال حاضر جریان معاند در خارج از کشور و جریان غربگرا در داخل کشور در یأس آفرینی و حمله به امید مردم، به نقطه مشترک رسیده و گویی در این خصوص با یکدیگر مسابقه گذاشته اند.
جریان غربگرا در رسیدگی به مشکلات معیشتی و اقتصادی به هیچ عنوان نتوانست کارنامه قابل قبولی بر جای بگذارد. این طیف رکورد تورم را زد و دولت را در بدترین وضعیت ممکن تحویل داد.
رهبر معظم انقلاب پیش از این در بخشی از بیانیه گام دوم انقلاب تاکید کردند:«پیش از همهچیز، نخستین توصیهی من امید و نگاه خوشبینانه به آینده است. بدون این کلید اساسیِ همهی قفلها، هیچ گامی نمیتوان برداشت. آنچه میگویم یک امید صادق و متّکی به واقعیّتهای عینی است. اینجانب همواره از امید کاذب و فریبنده دوری جستهام، امّا خود و همه را از نومیدی بیجا و ترس کاذب نیز برحذر داشتهام و برحذر میدارم. در طول این چهل سال -و اکنون مانند همیشه- سیاست تبلیغی و رسانهای دشمن و فعّالترین برنامههای آن، مأیوسسازی مردم و حتّی مسئولان و مدیران ما از آینده است. خبرهای دروغ، تحلیلهای مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیّتها، پنهان کردن جلوههای امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامهی همیشگی هزاران رسانهی صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملّت ایران است؛ و البتّه دنبالههای آنان در داخل کشور نیز قابل مشاهدهاند که با استفاده از آزادیها در خدمت دشمن حرکت میکنند. شما جوانان باید پیشگام در شکستن این محاصرهی تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشهایترین جهاد شما است.»
منبع: فارسمنبع: مشرق
کلیدواژه: انتخابات ترکیه قیمت محمدجواد ظریف جریان غربگرا BBC بی بی سی فارسی ایران اینترنشنال محمد جواد ظریف ظریف بی سی فارسی ترامپ برجام کاخ سفید خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت جریان غربگرا آقای ظریف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۱۶۳۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بخش خصوصی؛ امید ایران توانمند
بررسی شعارهای سال نشان میدهد در ۱۷ سال گذشته ۱۶ سال با محور مستقیم در اقتصاد همراه بوده و همین موضوع حاکی از آن است که ایران از نظر جایگاه اقتصاد هنوز به نقطه مطلوب نرسیده و نیازمند کار اساسی بیشتر در این زمینه است. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، در طول سالهای گذشته یکی از محورهای مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی، اقتصاد بوده است. بررسی شعارهای سال نشان میدهد در 17 سال گذشته 16 سال با محور مستقیم در اقتصاد همراه بوده و یک دهه نیز صراحتا به تولید اشاره شده است. همین موضوع نشان میدهد ایران از نظر جایگاه اقتصاد هنوز به نقطه مطلوب نرسیده و نیازمند کار اساسی بیشتر در این زمینه است.
آنطور که کارشناسان میگویند، دولتها اقدامات را کوتاهمدت میبینند و اسناد بالادستی را خیلی در انجام امور به کار نمیگیرند. یکی از اقداماتی که دولتها باید در راستای آن تلاش کنند، توانمندسازی بخش خصوصی است. امسال نیز همانند سالهای گذشته نام اقتصادی با محوریت تولید نامگذاری شده که ملزومات رسیدگی به آن را بررسی کردهایم.
1403 سال جهش تولید با مشارکت مردم نام گرفت تا نقشهراهی باشد برای قوای سهگانه، بخشخصوصی و فعالان اقتصادی و تجار. از ابلاغ اصل 44قانون اساسی تاکنون نزدیک به دو دهه میگذرداماهنوزاین موضوع بهصورت کامل اجرا نشده و برخی شرکتها واگذار شدهاند اما مدیریت آنها در اختیار دولت است. در مردمیسازی اقتصاد،هدف ایجاد یک بسیج عمومی بهمنظور مشارکتدادن و مسئولیتگرفتن مردم در اقتصاد ملی است. بسیج عمومی زمانی شکل میگیرد که یک ایده کلان سیاسی و گفتمان وابسته به آن از سوی دولت مطرح شود. به تعبیر رهبر معظم انقلاب، دولت باید یک برنامه کلان و نقشه جامع داشته باشد. این برنامه کلان ضمن روشنکردن جهت حرکت و تصویرسازی از آینده، اولا نوعی دعوت مردم به پذیرش مسئولیت در اقتصاد است و سرمایههای عمومی و ارادههای مردمی را به خود جذب میکند. ثانیا همگرایی و هماهنگی در ساختار اداره جامعه را شکل داده و به نحوی دولت را بازسازی میکند. در فقدان چنین طرحی، هر عملی صرفا به پراکندهکاری کورکورانه منجر خواهد شد.
اقتصاد دولتی و اقتصاد بازاری!
مسأله مشارکت مردم در اقتصاد اساسا متفاوت از دو نگاه افراطی «اقتصاد دولتی» و «اقتصاد بازاری و آزادسازی اقتصادی» است و نباید آن را به مواردی همچون خصوصیسازی و آزادسازی تقلیل داد؛ بلکه باید توجهات را به وضعیت اقتصاد ملی ایران (وضع موجود) و هدف برآمده از ایده سیاسی دولت (وضع مطلوب) معطوف کرد. رهبر معظم انقلاب اخیرا در 15 فروردین امسال در واکنش به این تصور نادرست، بیان داشتند: «دولت در مسائل اقتصادی، ستادی عمل کند، هدایت کند، در مسأله آمایش سرزمینی، مسأله نوع فعالیت اقتصادی که باید هرجا انجام بگیرد، نظارت کند، مراقبت کند که تخلفی به وجود نیاید. عامل هم مردم [باشند]. مردم هم عمل اقتصادی را انجام بدهند؛ یعنی تفکیک بین وظایف دولت و وظایف مردم.»
مردمیسازی اقتصاد
میلاد بیگی، کارشناس اقتصادی درباره مردمیسازی اقتصاد میگوید در خصوصی سازی دولت ابتدا باید به بخش ذاتی خود که نظارت و تنظیم گری است بپردازد و بعد سراغ خصوصی سازی برود. همچنین قوای دیگر نیز باید دراین مسیر همراه بخش اجرایی باشند.بنابراین پیشنیاز مردمیسازی این است که دولت خود را ذیل یک ایده سیاسی بازیابی کرده و بر اساس آن مسئولیتهای خود را بازتعریف کند. حتی انجام وظایفی همچون«نظارت» و«تنظیمگری» که از مسئولیتهای مهم دولت در اقتصاد هستند نیز نیازمند دولتی است که بداند چه چیزی میخواهد و بر اساس آن بنا دارد ارادههای عمومی جامعه را به چه سمتی معطوف کند.همچنین ابزارهای سیاستگذاری و جهتدهی رافراهم کرده باشد.سوم اینکه امکان نظارت بر این فرآیندها را نیز در خود شکل داده باشد. چنین دولتی از قضا دولتی بسیار مقتدر با مسئولیتهای فراوان است. از همین رو مشارکتدادن مردم در اقتصاد و گذار از تصدیگری دولتی به تنظیمگری و نظارت، نباید به معنای شانه خالیکردن دولت از مسئولیتهای ذاتی خود و تضعیف دولت باشد. به عبارت دیگر مردمیسازی به معنای کنار گذاشتن دولت نیست، بلکه دقیقا به معنای «احیای دولت قوی» است.
توانمندسازی عمومی
بهمنظور حضور هرچه بیشتر مردم در اقتصادملی لازم است مردم یا به تعبیری بخش خصوصی توانمند در ایران شکل بگیرد تا امکان مسئولیتپذیری هرچه بیشتر دراقتصاد را داشته باشد. هرچند تاکنون ظرفیتهای خوبی در بخش خصوصی ایران شکل گرفته اما در نسبت با نقشی که بخش خصوصی باید در ایران آینده ایفا کند، اندک است.
اجتناب از برداشتهای اشتباه
دولت قوی، دولتی است که با درسآموزی از تجربیات گذشته و اجتناب از برداشتهای اشتباه در مورد «مشارکت مردم در جهش تولید» به تکرار سیاستهای اشتباه نمیپردازد؛ چراکه آزموده را آزمودن خطاست. برخی دولتها اشتباهات زیادی در بخش اجرا از رهنمودهای رهبری داشتند. بهعنوان نمونه میتوان به تکهتکهکردن بخشهای مختلف زنجیرههای ارزش تحت عنوان مشارکت عمومی اشاره کرد. یکی از اشتباهات مهم در مورد مشارکت مردم در اقتصاد این است که وجود واحدهای بزرگ اقتصادی در تناقض با اقتصاد مردمی درک شود و تبدیل واحدهای بزرگ و بهرهور اقتصادی به کارگاههای متعدد در دستورکار قرار گیرد. در شرایط کنونی در بسیاری از حوزهها، ساختار اقتصادی به نحوی است که با واحدهای تولیدی بسیار کوچک و پراکنده مواجه هستیم؛ واحدهایی که بسیار آسیبپذیر هستندوبهدلیل عدم امکان دستیابی به صرفههای مقیاس، توان عمیقشدن در زنجیرههای ارزش را از کشور سلب میکنند. در چنین شرایطی حرکت به سمت تکهتکهکردن بخشهای مختلف زنجیره ارزش در ایران اشتباهی بزرگ است. این تلقی که «منظور از مشارکت عمومی، خرد کردن سهام شرکتها میان مردم است» نیز صحیح نیست؛ چراکه عموما بهدلیل امکانناپذیر بودن تجمیع سهمهای خرد در شرکتها، یا با تداوم نقشآفرینی دولت در اداره آن بنگاهها مواجه خواهیم شد یا باید شاهد آشفتگی در اداره این بنگاهها باشیم.
ممنوعیت خصوصیسازی کورکورانه
یک آفت بزرگ در مواجهه با مردمیسازی در دورههای وجود کسریهای بودجه برای دولت، گرایش به خصوصیسازی صرفا با هدف رد دیون دولت و تامین کسری بودجه، بدون توجه به پیشنیازها و ضرورتهای واگذاری شرکتهای دولتی است. متاسفانه در دو دهه گذشته بهکرات این اتفاق افتاده و ثمره خصوصیسازی از یک سو خلعید دولت و خالیشدن دولت از ابزارها و از دیگر سو، عدم تغییر محسوس کارآمدی و بهرهوری در اداره شرکتها و حتی گاه از بین رفتن ساختار سرمایه بنگاهها بوده است. همانطور که پیشتر اشاره شد، واگذاری شرکتهای دولتی نباید با نگاه شانه خالیکردن دولت از مسئولیت و از روی ناچاری باشد. این تلقی سادهانگارانه است که صرفا با واگذاری شرکتهای بزرگ از سوی دولت به بخش خصوصی، بدون آنکه دولت توان تنظیمگری و نظارت را در خود ارتقا داده باشد و شکل جدیدی از مسئولیت را پذیرفته باشد، وضعیت شرکتهای دولتی بسامان خواهد شد.آنطور که فعالان بخش خصوصی میگویند، تجار قابل تحریم نیستند و اگر جنسی را بفروشند، پول آن را میآوردند اما در مراودات دولتها اینگونه نیست و تحریمهای بانکی و تجاری میتواند تاثیر داشته باشد.
منبع: جامجم
انتهای پیام/